Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, de quo nulla dissensio est? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Duo Reges: constructio interrete. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Quam multa vero iniuste fieri possunt, quae nemo possit
reprehendere! si te amicus tuus moriens rogaverit, ut
hereditatem reddas suae filiae, nec usquam id scripserit, ut
scripsit Fadius, nec cuiquam dixerit, quid facies?

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo
sint.

Bork: De quibus cupio scire quid sentias.
Magna laus.: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Venit ad extremum;: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Ea possunt paria non esse. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Si enim ad populum me vocas, eum. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Sed haec in pueris;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.