Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Duo Reges: constructio interrete. Eam stabilem appellas. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Quid, si etiam bestiae multa faciunt duce sua quaeque natura
partim indulgenter vel cum labore, ut in gignendo, in
educando, perfacile appareat aliud quiddam iis propositum,
non voluptatem?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est
praeteritorum memoria.

Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

De vacuitate doloris eadem sententia erit. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Ego vero isti, inquam, permitto. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Suo genere perveniant ad extremum;
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Ut ad minora veniam, mathematici, poëtae, musici, medici denique ex hac tamquam omnium artificum officina profecti sunt.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Ergo in hac ratione tota de maximis fere rebus Stoici illos secuti sunt, ut et deos esse et quattuor ex rebus omnia constare dicerent.

Bork: Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
Sed nimis multa.: Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Age sane, inquam.: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Sed videbimus.: Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
Nihil illinc huc pervenit.: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.